DUDAJ - ABSURDI - KOCO KOSTA

Përshkrimi:

... Nuk gjendej thesar me i denje qe te gezonte e zbukuronte bujtinen e tim ati nate.

Kete nate.

Kete nate qe s'binte nate.

Qe me gezonte aq shume!

Varesja e saj te qafa sikur ishte me pjeshke te thara.

Dhe ajo sikur sapo pat bere banje me leng pjeshke.

Ajo vazhdonte te me hetonte me ndjeshmeri te holle gruaje.

Afshi i saj i embel ne fustan midis kofsheve, gjithashtu me prekte.

Dhe syte i qene bere te magjishem e te ndritshem.

Nata m'u be rrebesh dhe vetja m'u duk i pakur si i strukur brenda nje mynxyre. Une jam qyqe ne kete bujtine shkretane.

Dhe kjo nuse qendron si ne nje perralle me te thena misterioze.

Rri qe te me zhyse mua ne nje agoni te frikshme! Por ajo m'i nguli syte dhe u ul. Krejt padashje, veshtrimi im mbeti te pulpet pa carape..., te shalet dhe, befas, u ndjeva hiperaktiv.Qesh trazuar keqazi.

Atekohe tmerri dhe mrekullia ishin bashke: tere ngurrime.

Une e njoh se cila eshte feja ime: adhurimi i njeriut, i diellit, i natyres, gjithashtu. adhurimi i gjese se gjalle, i ujit, i yjeve. 

Ajo është e aftë për dashuri të madhe...!